TARİHTEN -Tarih Sayfalarından- NOTLAR - 36

           “Önderin ve teşkilatçı kadronun göstereceği ön-sezi ile direniş gücüne ve olayları değerlendirme kudretlerine kalıyordu. Bu hesaplaşma, Son Türk toprakları üzerinde, son Türklerin zaferi ile bitti. İşte bu zafer de Atatürk, en çok payı olan Türk’tür. Ve onun içindir ki o, bizden olan, bizim içimizden çıkan, ama bize önder ve millete baş olan en büyük Türk, yani Atatürk'tür!” (Şevket Süreyya Aydemir)

Ş. SÜREYYA AYDEMİR ve TEK ADAM... 

“Bu kitap, sert bir doktrin çerçevesi içinde, Mustafa Kemal hadisesinin soyut bir tahlili değildir. Onun yerine ve her iki dünya görüşünün de ilkeleri değerlendirilerek Mustafa Kemal, hem Türk toplumunun ve çağının bir mahsulü hem bu topluma ve çağının şartlarına, karşılıklı olarak tesir eden bir tarihî şahsiyet olarak ele alınmıştır. Mustafa Kemal toplumumuzun ve devrimizin bir eseridir. Kendini yaratan bu toplumun ve çağın hayat ve kaderine tesir ederek onlara yön ve şekil veriştir. Bu yön ve şekil verişte de bit tabii ve her şeyden önce kendi beşeri varlığını ortaya koymuştur. Kendi hammaddesini, kendi kabiliyet kudret ve ihtiraslarıyla yoğurmuştur. Bu suretle ve bu akış içinde, her tarihî şahsiyet gibi o da, kendini yaratmıştır. Zaten Tek Adam demek, bu demek değil midir? Hulâsa bu kitap, şartlar, olaylar ve atmosfer yani içinde yaşadığı maddi ve manevi hava içinde, Mustafa Kemal’ in hayatıdır.” (Ş.S.Aydemir / Tek Adam)

 “Kahraman Putlaştırıldığında Ölür.” (*)

Birtek irade lazım. Eh tek irade tabii en kuvvetli irade. Bi netice bunların ayrılması, yani tarihin felsefesi bakımından, bir ihtilalin kanunudur. İşin seyri/akibeti/akışı bir tek iradeye yani Atatürk’e bırakılmıştır. Ve zaten zaferden ve saltanatın ilgasından sonra artık tek adam olur. Arkadaşlara vefasızlık ama inkılabı/ihtilali kurtarmak daha büyük anlam taşır. Binanaaleyh zorunlu olarak tek irade. Tek irade çok kanlı olmadı. Rusya 40-50 milyon, Çin 50 milyon insana maloldu. Türkiye’de ise istiklal/ihtilal mahkemelerinin toplamı 1115 kişi tevkif, 115 idam, Kürt isyanı ve çeteler/eşkiyalar dahildir. Bu küçük bir rakamdır. Ve bizim şansımız olmuştur. Atatürk’ün kanı sevmemesinin bir eseridir.

Cumhuriyetten sonra İttihat Terakkinin gizli/aşikar ama bir grup şeklinde çalışmasını Atatürk önce iyi niyetle değerlendirmiş ve çağırmıştır bunları: “Evet, şimdiye kadar böyle çalıştınız kabul ediyorum. Ama şimdi gideceksiniz müdafai hukuk kurumu olarak çalışacaksınız.” Onlarda söz vermiştir ama çalışılmamıştır. Hakikaten (Kara Kemal, Cavit bey, İsmail Canbolat, Şükrü bey, eski maarif nazırı) Gürcü/Laz birtakım herifler bulup para ile bilmem ne ile Atatürk’ü öldürme teşebbüsüne girişmişlerdir.

Türkiye bir cumhuriyete gidiyor diye hariciye yazabilmiştir. Vesika imzalı/tarihli vs’li bir belgedir. Atatürk hareketi ihtilal değil inkılaptır. Din ticareti yapanların zaafı gerçek ve aydın hareket karşısında aşikardır. Çünkü bunlar yeni bir şey vadetmez ve hiçbir müessese getirmez. Atatürk’ün sezileridir. Sezmiştir/söylemiştir ama yapamamıştır. Bir insan herşeyi bitiremez. Topraksız köylü kalmamalıdır demiştir ancak yapılamamıştır.

Atatürk devriminin ideolojisini yaratmışız daha doğrusu bir kadro hareketi olmuş, tek kalmıştır. Atatürk’te bunu manevi gölgesi/kanatları altında korumaya çalışmıştır. Türk inkılabının ideolojisi bünyesinde gizli idi ama ifade edilmedi. Atatürk’te ifade etmedi.

3 çelişki vardır: Emperyalist devletlerarası çelişki, sınıflar arasındaki çelişki, sömürge ve yarı sömürgelerin sahibi devletlerarasındaki mücadele. Nihayet biz o mücadeleyi temsil ediyoruz. Bizim milli kurtuluş hareketimiz anti emperyalisttir. Çünkü inkılabı yerleştirmeliydik. Müdafasını yapmalıydık. Halka indirmeliydik. İpin ucunu bıraktığımızda Atatürk’ün ismi arka plana gitti, heykelleri kırıldı, mekteplerde resmi indirilip başkalarının resmi kondu, Anadolu’da Atatürk aleyhine neşriyat gelişmektedir. Dünyanın heryerinde inkar vardır. Kahramanlar inkar edilir. Şimdi aydına/yazara düşen görev; inkılabı yeni bir açıdan ele almak, bizden sonraki nesle hissi unsurlardan temizlenmiş gerçek hazineler şeklinde bırakmaktır. Kahraman putlaştırıldığında ölür. (*Bkz. Abdi İpekçi, “Atatürk” (Ş. S. Aydemir ile Söyleşi),  Milliyet, 10.11.1975)

Eğitimci/iktisatçı/tarihçi/yazar/ düşün insanı Şevket Süreyya Aydemir: “Atatürk, inkılaplar zincirinin başbuğu, ilk bayrağı açan adam, bir bayraktardır. Onun içindir ki şimdi biz, toplumumuzdaki bütün yoğruluşlarda ona yöneliyoruz. İleri, geri her dalgalanmada onun hatırasına yönelerek ondan bir işaret, bir mana bekliyoruz” diyerek günümüze de gönderme yaparken;

Yazımızı Atatürk’ün şu sözleriyle tamamlıyoruz: “Hiç bir zafer gaye değildir. Zafer, ancak kendisinden daha büyük olan bir gayeyi elde etmek için araçtır. Gaye fikirdir. Bir fikrin üretilmesine dayanmayan zafer yaşamaz. Yoksa başlı başına zafer, boşa gitmiş bir gayrettir!”

(Ankara / 27 Aralık 2025)

Remzi KOÇÖZ