BABA

‘Adamlıktır Babalık! Adam Olan Tüm Babalara…’

Zor zanaattır ‘Baba’lık.

Belki de yaradılış gereği,

-Ailesinin/çocuklarının önünde/yanında-

Hep dik duracak,

Hiç eğilmeyecek,

Üzülmeyecek,

-Mertliğine mert olsa da sert görünecek-

Hele hele hiç ağlamayacak/gözyaşı dökmeyecektir.

Zorlukları aşmak,

Çözüm oluşturmak için,

Hep içine akıtacak,

Onur/gurur meselesi yapacaktır.

Baba zirvedir dağdır, Yeri gelir ulaşılmazdır.

Herşeyden en son onun haberi olsa da,

Yiğitliği elden bırakmayıp,

Bunu bir kaderin cilvesi olarak algılayacaktır.

Çocuklarını uzaktan/uyurken,

İçinden/yüreğinden sevecek,

-Sevgisini dışarı yansıtmayacak-

Şımarırlar diye aferin diyemeyecek,

Öyle görünecektir.

-Adettir/gelenektir/görenektir-

Öyle görmüştür çünkü;

Atasından/babasından/çevresinden,

Doğanın kanunu gibi!

Duygularını uzaktan paylaşacak,

Bazen mesajlarla, bazen de mektuplarla,

Uzun uzadıya devrik cümlelerle,

Başkalarından örneklerle bezeyip, 

Aslında yüreğinden geçenleri iletecektir.

Çocuklar büyüyüp yuvadan uçsa da,

Meslek sahibi olsa da,

-Gizliden gizliye-

Gözetim/denetim devam edecek,

Yanlış yapmaları halinde,

-Gözü üzerlerinde-

Hemen yanıbaşında bitecektir.

Çocuklarından esirgediği sevgiyi,

Sonraki nesile/torunlarına saklayacak,

Her daim ciddiyetini koruyacaktır.

Tıpkı yuvasını yükseklere yapan kartallar gibi,

-Sürüngenlerden/haşarattan kollayan-

Ailesinin her daim koruyucusu olacaktır.

En zor olanı/en acısı/yüreğini korlayanı;

Kendini toprağa verecek olan,

Kendinden sonraki neslini/çocuklarını,

Toprağa vermek olacaktır.

En büyük mirası ise;

Mal-mülkten öte,

Okutup/meslek iş sahibi yapıp,

Koluna altın bilezik takmakla birlikte,

Atadan onur olarak devraldığı,

Soyadını bırakırken,

Ona halel getirmeyin,

Başka bir şey istemem şeklinde,

Vasiyeti olacaktır.

(Karasu / 20. 06. 2020)

Remzi KOÇÖZ