KARANTİNA GÜN(CE)LERİ - 39

 

“Bizler, içinde dünyada yaşayan insan sayısından daha fazla galaksi olan uçsuz bucaksız bir evrende, 

evrenin önemsiz bir köşesine sıkışmış bir galaksinin, sıradan bir güneşinin etrafında dönen, 

mütevazi bir gezegende yaşayan canlılarız….”   (Carl SAGAN / Astronom)

GÜNEŞ / DÜNYA / YILLAR / İNSANLIK...

Biz Dünyalılar;

İnsan gözüyle/gördüğüyle,

Güneş doğudan yükselip batıdan batsa da,

Dünya batıdan doğuya,

Kendi ekseninde döne döne,

Günler/aylar/mevsimler boyunca,

Güneşin yörüngesinde dolanarak,

Bir takvim yılını tamamlarken,

Gezegenimizin uzay yolculuğunda,

Pasaportsuz/vizesiz vede ücretsiz turluyoruz.

‘Gün ışımak/Aydınlanmak’ anlamına da gelen,

Güneş ve Onun sistemi çerçevesinde,

Milyarlarca yıllık bir döngü,

Evrenin en parlak yıldızı,

Canlılığa yaşam kaynağı olarak,

Isı/ışık/enerji yine ücretsiz sunuluyor.

İnsanlık ise

-Milyarlarca yıllık bir evrenin evriminde-

Kıssadan yüzbin yıllık kendi gelişiminde,

500 yıl öncesine kadar,

Bu döngüden bi haber yaşar,

Bir yandan da kısacık yaşamında,

-Yaradan’ın kendisine bahşettiği zekayla-

Küçük dağları ben yarattım zannıyla,

Kendini büyük görüp böbürlenip,

Savaşarak/ sömürerek/zulmederek,

Dünyaya hükmettiğini zannetsede,

Bir toz zerresi kadar büyüklükte yer kaplar,

Gözünün göremeyeceği,

Aklının alamayacağı,

Uçsuz bucaksız devasa bir evrende,

Bir insan olarak...

(01. 01. 2022 / Ankara)

Remzi KOÇÖZ