MUZAFFER TATLI

 

“15 yaşında kolejinde başladığı (kutsal mesleği) polisliği aşığı olduğu ülkesinin çeşitli il ve ilçelerinde (üzerine tek bir leke kondurmadan) amir ve müdür olarak sürdürdükten sonra “Başmüfettiş” olarak emekli oluyor ama bu sefer de çeşitli dergi ve gazetelerde yazılarla ses getiren bir kişilik (Manifaturacı Süleyman Amcamızın oğlu) Remzi Koçöz…” (Muzaffer TATLI /Sakarya  Kuzey / 2022)

MUZAFFER TATLI

-Yürekli/Yiğit/Candan Bir Ağabeyin Ardından-

‘Kendi dönemi, arkadaşlık/dostluk/insani ilişkileri ve onu yakından tanıyanlar kadar, birebir tanımayanlar için de çok özel bir şahsiyet: Sporcu, Kuvayı Milliyeci bir siyasetçi, yiğit bir muhalif, yürekli bir köşe yazarı, candan bir toplum önderi ve Karasu sevdalısı bir değer…’

 Muzaffer Ağabey;       

          Toplumsal duyarlılık/sorumluluk çerçevesinde kaleme aldığınız genel ulusal dokunuşlu yazılarınız yanında özelde Karasu’nun sorunlarını -her platformda vede usanmadan- dile getirip çözümler üreten çabalarınız unutulmaz. Karasu’nun akil insanları olarak geçmişi geleceğe taşımak, gelecek kuşaklara örnek oluşturmak, farkındalık yaratmak ve tarihe not düşmek adına (özellikle toplum olarak giderek ayrıştığımız bir süreçte) birlik-beraberlik ruhunu yerelde siyasetin önüne geçirme başarısı önemli bir çaba. Karasu sevdalısı olarak Karasu'ya değer katma bağlamında el tutan / gönüllere dokunan / katkı sağlayan /hizmet sunan özellikle yerelde mücadele veren, emekleri/çabaları takdire şayan ve de başlı başına ayrı bir değer.

İyiki candan bir ağabey/dost olarak bizlerin yanında/yüreklerinde var oldun!

-----------------------------------------

Muzaffer abi ile her Karasu’ya gidişimde özellikle emeklilik sürecinde sıkça görüşürken, Karasu özeli/sorunları çerçevesinde sohbetler ederken; O’nun Karasu’ya ilişkin hayallerini/projelerini gıpta ile dinlerdim. Daha öncesinde gazete yazılarını (Karasu’da) nadiren okuyabilirken, emeklilik ve salgın sürecinin sosyal medya ortamında birbirimizle sıkça iletişim ağı yakaladık. Sadece Karasu sevdalısı değildi. O’nun Türkiye’nin genel gidişatı ve sorunları üzerine yazıları, özellikle içerisinde siyaset yaptığı cenahı acımasızca eleştirisi -muhalif cephede arkadaşlarıyla/dostlarıyla kırgınlık/kızgınlık oluştururken- O doğruları söylemekten çekinmeyecekti. Onun ötesinde olumlu iz bırakanları, haksızlığa uğrayanları Karasu özelinden ülke geneline yalnız bırakmayacak yanında olacak, yazılarıyla destekleyecek, farkındalık oluşturacaktı.

Sosyal medya yazılarımda/paylaşımlarımda ve özellikle Cumhuriyet’te çıkan yazılarımda beni ilk tebrik edenlerin başında yer alır. “Cumhuriyet Devrimlerinin yılmaz bekçisi olarak, bulunduğun kritik vazife yaşamını, alın açıklığıyla bitirip, bundan böyle de, yazılarıyla devam ettiren sevgili saygıdeğer kardeşim, İyi ki varsın. İyi ki benim dostumsun" şeklindeki onure edici sözleri, ‘acıyı paylaşmanın kolay, başarıyı takdir etmenin zorluğunu’, kısacası çevrenizdeki narsist (okumuş/kibirli/kendini beğenmiş) insanların egoizmini anımsatır.

---------------------------------------------

En son yüz yüze Babamın cenazesinde 28 Mart 2023 günü Aziziye’deki evimizin bahçesinde görüşmüştük. O’nu yorgun ve zayıflamış görmüştüm. Daha öncesinden yine kendisinden öğrenmiş olduğum hastalığı ve süreçle ilgili arkadaş çevresinden bilgi alıyordum. Hastalığı nedeniyle sık sık İstanbul’a gidiş gelişleri onu yoracaktı. Çok sevdiği ortaokul arkadaşı Akif’in babası ‘esnaf Süleyman Koçöz’ amcasının son yolculuğunda yanında olacak bizleri de yalnız bırakmayacaktı. O zaten vefa insanıydı. Bırakın Karasu’yu değer gördüğü insanları nerede olursa olsun son yolculuğunda yalnız bırakmayacak, köşesinde de yazı kaleme alarak anacaktı. Nisan/Mayıs/Haziran aylarında Karasu’ya gidişlerim İstanbul’a tedavi günlerine denk gelmiş, telefonla hatır sorabilmiştim.

Temmuz ayı içinde 2 haftaya yakın Karasu’da iken İstanbul’da uzun süreli tedavi sürecinde olduğunu öğrenmiş, 18 Temmuz günü telefon görüşmemizde sesini/moralini iyi bulmuştum. Uzunca bir sohbetin ardından sağlık/şifa ve kolaylıklar dileğinde bulunarak bir başka gelişimizde görüşmek temennisiyle vedalaşmıştık.

Diğer yandan da bu tedavi süreci ister istemez beni etkilemişti. Çünkü bu hastalık/kanser türevi, insanlar/insanlık için zorlu bir mücadele, çetin bir sınavdı. Hele bir abinizin/yakınınızın/arkadaşınızın son yolculuğunu birebir yaşamışsanız, daha da zordu.

28 Ağustos Pazartesi günü Karasulu dostların sosyal medya paylaşımlarında Muzaffer Abinin yoğun bakımda olduğunu öğrenince Karasu’dan arkadaşım İlgin Salman, dayıoğulları Murat Özkan ve Ayhan Acar ile paylaşmış, Turgut abinin eşi ve Nurten Tatlı ablalarla görüşmeler sonucu, zorlu bir sürece girdiğini, yoğun bakım denilen Araf’ta yaşam mücadelesi verirken, (3 Eylül tarihinde ‘Karasu Üzerine Notlar’ bağlamında O’nunla ilgili paylaşımda bulunurken) ‘Sağlığına Kavuşman ve Yeniden Aramıza Dönmen Umuduyla, Dualarımız Seninle! Sevgili Ağabey…’ diyebilecektim.  Tabi ki yaşam kadar sonlanmasının da bizim elimizde olmadığı gerçeğinin bilinciyle, Dualarımız onunla idi!

Ölüm ergeç hepimize ulaşacak. Ama erken ama geç. Güzel eserlerle/çalışmalarla/anılarla/yardımlaşmalarla/dostluklarla ve de erdemli bir insan olarak ayrılabilenlere ne mutlu! Aslolan insanları yaşarken değer kılmaktır.

Hayat akıp gidiyor. Akıp giden hayatın hergün aramızdan birimizi, -yakınlarımızı/ sevdiklerimizi/dostlarımızı/arkadaşlarımızı- alıp sonsuzluğa götürürken, son yolculuğunda yanında olamamanın burukluğuyla, kendimizce birşeyler yazarak/paylaşarak vefa/gönül borcu yanında, birbirimize enerji/moral vermeye çalışıyoruz.

Değerli Ağabeyimiz, Atatürk/Cumhuriyet ve Karasu sevdalısı Muzaffer TATLI’ya;

Allah'tan rahmet dilerken, (Turgut abi, Nurten ve Gülten ablalar, Ozan, Sezen ve Ceylan özelinde) Tatlı Ailesine, yakınları/sevenleri/dostları ve de Karasulu hemşerilerime başsağlığı/sabırlar diliyorum.

Toprağın bol, ışıklar yoldaşın olsun Sevgili Ağabey...

(Karaağaç / 4. 9. 2023)

Remzi KOÇÖZ