“Bugün milli eğitimimiz ters bir yol izleyerek kendini orta çağların çıkmaz sokaklarında bulmuştur. Ya geriye dönüp Atatürk'ün gösterdiği çağdaş uygarlık kervanına katılacak ve ışıklı yolda yürüyecektir ya da ulusumuz kafaları ortaçağın şövalyelik özlemleriyle yoğrulmuş Donkişotlardan oluşan bir toplum durumuna sürüklenecektir.” (Bahriye ÜÇOK)
Çağdaşlık Karşıtı Ortaçağ Zihniyeti...
“Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli” diye hazırlanan yeni müfredat programı; çağdaş/bilimsel kriterlerden öte kendilerince stk olarak addedilen tarikatlar ve yandaş sendikalarla birlikte hazırlanan -ki 2017-2018 yıllarındaki müfredat değişikliğine rağmen-, eğitim sorunlarını çözmekten öte daha da büyüterek sarmal hale getirmekten başka bir işe yaramayacaktır. Zaten 2012’de getirilen (4+4+4) sistemle eğitim-öğretim birliği iyice bozulup, laik/bilimsel/karma eğitimden uzaklaşılarak, pozitif bilimlere ilişkin ders saatlerinin düşürülüp din derslerine ağırlık verilip, sonrasında tarikatlarla yapılan protokollerle, imam/vaizlerin okula sokulmasını sağlayan ÇEDES benzeri projelerle eğitimin dinselleşmesi için yoğun bir çaba sarfedilmektedir.
İlk ve orta eğitimin amacının çocuk ve gençlerimizi çağın gerçeklerine uygun bilgi/becerilerle donatma odaklı olması gerekirken; Din bilgisi/eğitimi ders saatlerinin diğer derslerin toplamından fazla olduğu; bu “yeni müfredat/maarif modeli” ile bilimsel düşünceye önem verme, somut yaşamla mücadele yerine, soyut, sorunları kavrayamayan, çözüm üretemeyen insan tipi yaratma gerçeğiyle karşı karşıyayız.
Gelinen noktada, ülkenin geleceği olan çocukları çağdışı bir eğitimin kucağına atarak, inanç/insan sömürüsüne yol veren zihniyet, toplumun bölünmüşlüğünü fırsat bilerek, tepkisizliğinden cesaret bularak, iktidar olmanın gücünü kullanarak -çağdaşlık karşıtı medrese eğitimi ile 1000 yıllık tersine bir zaman tünelinde- tarihsel gelişime inat Ortaçağ karanlığında doludizgin ilerlenilmekte. (1.6.2024)
Remzi KOÇÖZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder